- IRIS
- I.IRISSoror Harpyarum, Thaumantisfilia, ex Electra, quam poetae Iunonis nunciam faciunt, h. e. aeris. Est autem revera arcus caelestis, pluviae plerumque praenuncia. unde poetis ὑετόμαντις cicitur, ut ait Olympiod. Metebr. l. 3. Plaut. in Curcul. Act. 1. Sc. 2. v. 41.—— Ecce autem bibit arcus, pluesCredo hercle hodie.——Virg. Gerorg. l. 1. v. 380.—— Et bibet ingens.Arcus.—— —Quod de loco Sen. Nat. Qu. l. 1. c. 6. Prop. l. 3. Eleg. 5. v. 32.Purpureus pluvias cur bibit arcus aquas.Tibull. l. 1. Eleg. 4. v. 38.Venturam admittat imbrifer arcus aquam.Mart. l. 12. Epigr. 29. v. 6. cuius Epigraphe de hermogene fure.Casuraes alte sic rapit Iris aquas.Ac ne poetis insistam, Vitruv. l. 9. c. 4. Per calorem videmus non minus aqua evapores a fontibus ad nubes per arcus excitari. Vide Voss. de Theologia Gent. l. 3. c. 14. Nobis autem Christianis, ut et olim Iudaeis, alind iris significat, de quo moses Gen. c. 9. v. 13. Arcum meum posui in nubibus, qui erit in signum foederis. etc. Quod etiam obscure innuit Hom. Il. λ.—— Ἴπιςςιν ἐοικότες ἅςε ΚρονίωνΕ᾿ν νέφεϊ ςήριζε τέρας μερόπων ἀνθρώπων.Et Iliad. ρ.Ηύτε πορφυρέην Ι᾿ριν ςθνητοῖσι τανύςςῃΖεὺς ἐζ οὐρανόθεν τέρας ἔμμεναι ἀνθρώποισι.Erudite de Iride Amm. Marcell. l. 20. c. 11. Nic. Lloyd.II.IRISequa iugalis, in Admeti curru, apud Stat. Theb. l. 6. v. 461.Nominibusque ciet Pholoen Admetus et IrinFunalemque Thoen ——Ubi unus modo funalis duobus iugalibus socitatur, qui est σειραῖος ἵππος in triga apud Dionys. et Veterum παρήορος. Certe trigarum in curuli certamine mentionem quoque habet vet. Inscr. quâ Dioclis palmae enumerantur. Vide infra in voce Triga.III.IRISfluv. min. Asiae. Oritur in Cappadocia, et in conf. Armeniae min. supra Sebastiam, dein prope Comanam Ponticam Varum fluv. recipit, uti et Ceraunum. Hinc iuxta Amasiam labitur, et auctus Lyco fluv. aliisqueve in Pontum Euxinum se exonerat, inter Themiscyram ad Ort. et Amisum ad Occ. 25. utrinque mill. Nunc Casalmach incolis. Baudr. Plin. l. 6. c. 2. Val. Flac. Argon. l. 5. v. 120.Transit Hayls, longisque fluens anfractibus Iris.L' Irio Nigro. Cum Thermodonte eum coniungit Strabo, l. 12. p. 556. in quem locum si quis commentarium petat, legat quae scribit doctissimus Apollonii Scholiast, ista interpretans l. 2.Λεῖπον Α῞λυν ποταμὸν, λεῖπον δ᾿ ἀνχὶῤῥοον Ι῎ριν.IV.IRISgemmae nomen, apud Plin. l. 37. c. 9.
Hofmann J. Lexicon universale. 1698.